راهنمای اصطلاحات ارزهای دیجیتال و مفاهیم پایه

آگاهی و دقت کافی هنگام بررسی و فعالیت در بازار معاملات و سرمایه گذاری هر کلاس دارایی مهم است. آگاهی از مفاهیم پایه ارزهای دیجیتال و اصطلاحات رایج در این بازار از اهمیت بیشتری برخوردار است، زیرا این کلاس دارایی مدت زمان بسیار کوتاه تری در مقایسه با دارایی های سنتی (مانند سهام و اوراق قرضه) وجود دارد و بازار آن با عدم اطمینان قابل توجهی همراه است.
انجام تحقیقات کافی و آشنایی با اصطلاحات ارزهای دیجیتال و مفاهیم پایه در این بازار برای کشف مناطق مختلف ورود و خروج و آشنایی با روند های قیمتی برای سرمایه گذاران و تریدر های تازه کار از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. بسیاری از این مفاهیم و اصطلاحات منحصر به بازار ارز دیجیتال است و بعید است معامله گران هنگام تحقیق و فعالیت در بازار سایر دارایی های مانند سهام، اوراق قرضه و کالاها آنها را بیاموزند.
در راستای ارتقای آگاهی سرمایه گذاران و معامله گران ارزهای رمزپایه در مقاله اصطلاحات رایج و مفاهیم مرتبط با ارزهای دیجیتال مورد بررسی قرار گرفته است تا منبع جامعی برای کسانی که به آشنایی و تسلط بیشتر بر این کلاس دارایی علاقه مند هستند فراهم شود.

اصطلاحات پایه ارزهای دیجیتال

در ادامه درمورد اصطلاحات و مفاهیم پایه ارزهای دیجیتال توضیحات مختصری ارائه شده است. کاربران علاقه مند به کسب اطلاعات جزئی تر می توانند از طریق لینک های مشخص شده در توضیحات هر اصطلاح و یا مفهوم به راهنمای کامل آن در دانشکده آکادمی آستیریک دسترسی پیدا کنند.

آلت کوین (Altcoin)

یکی از اصطلاحات رایج ارزهای دیجیتال که ممکن است باعث سردرگمی آلت کوین است که به یک رمز ارز به غیر از بیت کوین اشاره می کند. اصطلاح “altcoin” به معنای دارایی جایگزین است که از پروتکلی پیروی می کند که متفاوت از بیت کوین است. هر رمز ارز به جز بیت کوین در بازار ارزهای دیجیتال آلت کوین است.

توکن (Token)

به واحد پول و دارایی ارز دیجیتال توکن گفته می شود. برخی از توکن ها برای اکوسیستم های خاصی مورد استفاده قرار می گیرند و اغلب از آنها به عنوان توکن های کاربردی یاد می شود. سایر توکن های دیجیتال اساساً دارایی های سرمایه گذاری هستند.

استیبل کوین (Stablecoin)

نوعی از رمز ارز که ارزش آن وابسته به ارزش یک ارز فیات است و قیمت آن همیشه ثابت است، استیبل کوین نامیده می شود. این نوع از دارایی ها در واقع پلی برای ارتباط ارزهای فیات و رمز ارزها هستند.

شیت کوین (Shitcoin)

شیت کوین از اصطلاحات رایج در ارزهای دیجیتال است که اخیرا همه گیر شده است. اصطلاح شت کوین به یک رمز ارز بی‌ارزش اشاره دارد که هدف و پروژه قوی در پشت آن نیست و معمولا پس از مدتی ارزش آن تا حد قابل توجهی افت می کند.

بلاک (Block)

در مورد از ارزهای دیجیتال از اصطلاح بلاک استفاده می شود که شامل تراکنش هایی است که تأیید شده و سپس با هم ترکیب شده اند.

بلاک چین (Blockchain)

فناوری پایه ای که اولین بار منجر به ایجاد رمز ارزها شده است بلاک چین نام دارد. این فناوری از سیستم دفتر کل توزیع شده استفاده می کند و از تعدادی بلاک تشکیل شده است. این بلاک ها شامل معاملات تایید شده هستند. بلاک چین طوری طراحی شده است که نه تنها غیرمتمرکز باشد ، بلکه تغییرناپذیر نیز باشد ، به این معنی که نمی توان ورودی ها را پس از قرار دادن در این دفتر توزیع شده پاک کرد. ایده بلاک چین برای اولین بار زمانی مطرح شد که وایت پیپر بیت کوین در اواخر سال 2008 منتشر شد.

غیرمتمرکز (Decentralized)

یکی از رایج ترین اصطلاحات ارزهای دیجیتال که در امور مختلف مورد استفاده قرار می گیرد اصطلاح غیر متمرکز و مفهوم تمرکز زدایی است. در یک سیستم غیر متمرکز تصمیم گیری توسط یک نهاد مرکزی کنترل نمی شود، بلکه توسط تعدادی از کاربران یا رای دهندگان انجام می شود.

همتا به همتا (P2P)

عبارت PEER-TO-PEER است به ارتباطی اشاره دارد که در آن طرفین بدون واسطه و به صورت مستقیم با یکدیگر تعامل دارند و در زبان فارسی معادل همتا به همتا و یا نظیر به نظیر برای آن در نظر گرفته شده است. در معاملات همتا به همتا خریداران و فروشندگان ارزهای دیجیتال از طریق پلتفرم P2P به‌صورت مستقیم با یکدیگر معامله می کنند بدون این که به شخص ثالثی اعتماد کنند.

نود (Node)

شبکه بلاک چین برای فعالیت کارامد و تامین امنیت نیاز به همکاری و کمک اعضا دارد. نود یا گره به هر وسیله الکترونیکی گفته می شود که به طریقی به شبکه بلاک چین کمک کند. نود ها یک نسخه از بلاک چین را نگهداری کرده و به پردازش معاملات کمک می کنند.

دفتر کل توزیع شده (Distributed Ledger)

یکی از اصطلاحات رایج ارزهای دیجیتال که به درک ماهیت و عملکرد این دارایی ها کمک میکند دفتر توزیع شده است. دفتر کل توزیع شده سیستمی از ثبت اطلاعات است که به سادگی در دستگاه های مختلف توزیع می شود یا در سراسر یک شبکه پخش می شود. به عنوان مثال بلاک چین یک دفتر توزیع شده است که برای اولین بار به منظور پیگیری کلیه معاملات بیت کوین ایجاد شده است.

اجماع (Consensus)

زمانی که گره های شبکه توافق کنند که معامله ای انجام شده است، شبکه یک ارز دیجیتال اجماع می یابد. برای این اجماع یا توافق بسیار مهم است که مشارکت کنندگان مختلف شبکه (گره ها) اطلاعات یکسانی داشته باشند. الگوریتم های اجماع روش‌هایی هستند که بر اساس آن‌ها اعضای یک شبکه بلاک‌چین به توافق می‌رسند.

اثبات کار (POW)

در بخش قبلی مفهوم اجماع را به اختصار بیان کردیم و توضیح دادیم که الگوریتم های اجماع متعددی در دسترس می باشند. یکی از این الگوریتم ها اثبات کار یا POW مخفف کلمه “Proof of Work” است که سیستمی برای اثبات تأیید معاملات ارز دیجیتال است. بسیاری از ارزهای دیجیتال از جمله بیت کوین از مکانیزم اثبات کار استفاده می کنند. تحت چنین سیستمی، استخراج کنندگان باید “کاری” انجام دهند که مشکل است. در شبکه هایی که تحت این مکانیزم کار می کنند ماینرها معمولاً برای تایید معاملات با دریافت واحدهای ارز دیجیتال پاداش می گیرند.

اثبات سهام (POS)

برای اجماع و تایید معاملات در بلاک چین های با موافقت همه اعضا الگوریتم های اجماع مختلفی در نظر گرفته می شود. یکی از آنها اثبات سهام یا POS مخفف “Proof of Stake” است که روش دیگری برای تایید معاملات است که به عنوان جایگزین اثبات کار شناخته می شود. برخی  ارزهای دیجیتال از این روش برای تایید معاملات استفاده می کنند. تایید کنندگان دارایی های خود را برای تامین امنیت شبکه نگهداری می کنند و کارمزد معاملات را در ازای مشارکت های خود دریافت می کنند.

رمزنگاری (Cryptography)

رمزنگاری یا کریپتوگرافی اساساً فرآیند رمزگذاری و رمزگشایی اطلاعات است تا ناظران احتمالی نتوانند اطلاعات ارسالی را درک کنند.

کریپتوکارنسی (Cryptocurrency)

کریپتوکارنسی یا ارز رمزپایه/ ارز رمزنگاری شده صرفاً ارزی است که به رمزنگاری متکی باشد. به عنوان مثال بیت کوین برای تایید معاملات از رمزنگاری استفاده می کند و به عنوان اولین کریپتوکارنسی شناخته می شود. کریپتوکارنسی را گاهی به اختصار کریپتو می گویند.

ارز فیات (Fiat Currency)

به ارزهایی که توسط بانک مرکزی ضرب می شوند و ارزش خود را از دولت می گیرند ارز فیات یا ارز سنتی گفته می شود. عبارت فیات به معنای “دارای حکم” است. این یعنی این ارزها دارای ارزش هستند زیرا برخی از مقامات مرکزی تصمیم به ارزش پولی آنها گرفته اند. از نمونه های ارزهای فیات می توان به دلار آمریکا، پوند انگلیس ، یورو اروپا و ین ژاپن اشاره کرد.

صرافی ارز دیجیتال (Cryptocurrency Exchange)

یکی از اصطلاحات ارزهای دیجیتال که در میان تریدرها و سرمایع گذاران این دارایی ها بسیار رایج است صرافی ارز دیجیتال است. صرافی های ارز های دیجیتال در اصل فقط بازارهای آنلاینی هستند که معامله گران می توانند معاملات ارز دیجیتال را در آنها انجام دهند. اگر شخصی بخواهد بیت کوین بخرد ، سریعترین راه برای دستیابی به این هدف استفاده از خدمات یک صرافی است.

هش (Hash)

هش توابع ریاضی است که ورودی‌هایی را دریافت کرده و اعداد و حروف مختلف را به خروجی رمزگذاری شده تبدیل می‌کند. تابع هش در محاسبات ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار میگیرد. 

هش ریت (Hash Rate)

به واحد اندازه‌ سرعت حل تابع هش توسط ماینر یا استخراج کننده نرخ هش یا هش ریت گفته می شود.

دو بار خرج کردن (Double Spending)

با توجه به ماهیت غیر فیزیکی ارزهای دیجیتال امکان کپی کردن و خرج کردن دو مرتبه آن‌ ها وجود دارد.با پیدایش بلاک چین و ثبت دقیق تراکنش و مالکیت دارایی‌ها در آن مشکل دوبار خرج کردن حل شده است.در واقع بیت کوین اولین پول دیجیتال است که توانسته مشکل هزینه های مضاعف را حل کند.

حمله 51 درصد (Attack 51%)

 یکی از حمله های امنیتی که ممکن است در بلاک چین هایی که از مکانیزم اثبات کار استفاده می کنند، رخ دهد حمله 51 درصد است. اگر یک فرد و یا گروه موفق به گرفتن حداقل 51 درصد قدرت شبکه شود و بالاترین هش ریت را کسب کنند، توانایی حمله به شبکه بلاک چین ,فعالیت هایی مانند برگشت زدن تراکنش ها، دست‌کاری و یا حذف آن‌ها  را پیدا می‌ کنند.

حمله انکار سرویس (DDoS)

حمله انکار سرویس (DDoS) زمانی اتفاق می افتد که چندین طرف با همکاری یکدیگر تلاش می کنند تا یک سیستم را با درخواست اطلاعات یا داده های مخرب تحت فشار قرار دهند.این حمله باعث می شود منابعی مانند سرور از ارائه خدمات خاص مانند سرویس دهی به یک صفحه وب ناتوان شوند.

برخی از صرافی های ارز دیجیتال از طرف هکر هایی که قصد دارند این بازارها را فلج کنند و امیدوارند از این آسیب پذیری برای سرقت ارزهای رمزپایه استفاده کنند، از حملات DDoS صدمه دیده اند.

فورک (Fork)

پروتکل ها و قوانین رمز ارزهای مختلف به دلایل مختلفی ممکن است نیاز به تغییر یا به روز رسانی داشته باشند. به تغییر در قوانین یا پروتکل ارزهای دیجیتال فورک گفته می شود. توسعه دهندگان هر از گاهی پروتکل ارز رمزنگاری شده را به روز می کنند. یک فورک می تواند یک هارد فورک یا یک سافت فورک باشد. هارد فورک تغییر پروتکل ارز دیجیتال است که باعث می شود بلوک های ایجاد شده با استفاده از پروتکل قدیمی با زنجیره جدید سازگار نباشد.

هارد فورک (Hard Fork)

نوعی فورک یا انشعاب که تغییر دائمی در پروتکل یا قوانین ارز دیجیتال ایجاد می کند تحت عنوان هارد فورک شناخته می شود. هارد فورک منجر به ایجاد بلاک چین جدید می شود که هیچ بلاکی را که با استفاده از قوانین قدیمی استخراج شده باشد، نمی پذیرد. با این وجود زنجیره قدیمی می تواند زنده بماند و منجر به سناریویی شود که هم بلاک چین قدیمی و هم بلاک چین جدید بتوانند فعالیت کنند.

سافت فورک (Soft Fork)

اگر تغییرات ایجادشده در فورک یک بلاک چین جزئی باشد و قوانین اجماع و پروتکل‌های قبلی تغییر نکند، در حالی که تعدادی از قوانین جدید به شبکه اضافه شود، سافت فورک اتفاق افتاده است.

عرضه اولیه سکه  (ICO) 

یکی از اصطلاحات ارزهای دیجیتال که در زمینه کوین ها و توکن های نوظهور بسیار رایج می باشد، عرضه اولیه سکه است که نشان دهنده اولین باری است که یک پروژه در تلاش برای جمع آوری سرمایه، توکن یا کوین دیجیتال خود را برای فروش ارائه می دهد. شرکت ها غالباً از این فرایند استفاده می کنند تا بتوانند پروژه ها را تأمین مالی کنند.

وایت پیپر (White Paper)

توسعه دهندگانی که ارزهای دیجیتال ایجاد می کنند معمولاً برای نشان دادن اهداف و کاربردهای این دارایی های وایت پیپر تهیه می کنند. وایت پیپر یا کاغذ سفید به طور کلی اطلاعات جامعی در مورد رمز دیجیتال مورد بحث و همچنین فناوری زیربنایی آن ارائه می دهند. برای مثال ، وایت پیپر بیت کوین اطلاعات مربوط به “سیستم نقدی الکترونیکی نظیر به نظیر” را ارائه داده است.

نقشه راه (Roadmap)

به محتوایی که برای ترسیم برنامه ها و نقاط عطف یک پروژه رمزنگاری استفاده می شود، نقشه راه یا رود مپ گفته می شود.

احراز هویت مشتری (KYC)

با توجه به اینکه ارزهای دیجیتال همواره مورد اتهام برای کاربردهای پولشویی و مواردی از این قبیل قرار میگیرند برخی از شرکت ها از روش های مختلف برای شناسایی کاربران و جلوگیری از جرائم استفاده می کنند. احراز هویت KYC مخفف عبارت “مشتری خود را بشناسید” است. این مقررات شرکت هایی را که خدمات فروش ارزهای دیجیتال را دارند ، ملزم می کنند هویت سرمایه گذاران خود را تایید کنند. 

فاست (Faucet)

دریافت رمز ارزهای رایگان برای هر فردی جذاب و قابل توجه است. یکی از مهم ترین روش ها برای این کار فاست است که نوعی سیستم پاداش برای توزیع ارز رمزپایه می باشد. در این فرایند کاربران می توانند یک کار کوچک مانند حل کردن یک کپچا، بازی یا تماشای تبلیغات را انجام دهند و مقدار کمی ارز دیجیتال خاص را دریافت کنند.

ساتوشی (Satoshi)

نام مستعار خالق بیت کوین که هویت ناشناس دارد ساتوشی ناکوماتو است. ساتوشی همچنین به کوچکترین کسر از بیت کوین که معادل ۰/۰۰۰۰۰۰۰۱ یک بیت کوین است نیز گفته می شود.

سالیدیتی (Solidity)

زبان برنامه نویسی شبکه اتریوم که برای نوشتن قراردادهای هوشمند در این بلاک چین مورد استفاده قرار میگیرد، سالیدیتی نام دارد.

بیت‌کوین ماکسیمالیست (Bitcoin Maximalist)

یکی از اصطلاحات ارزهای دیجیتال که در میان سرمایه گذاران اولیه این بازار رواج دارد، بیت کوین ماکسیمالیست است. بیت کوینر ها یا همان بیت کوین ماکسیمالیست ها معتقدند که بیت کوین تنها ارز دیجیتال معتبر در جهان است و سایر رمز ارزهایی که پس از آن به وجود آمده اند، بی ارزش هستند.

اپن سورس (Open Source)

اکثر ارزهای دیجیتال نیز به صورت متن‌ باز و کاملاً شفاف هستند. این یعنی امکان دسترسی و مشاهده کدها و اطلاعات مربوط به ساختار آنها برای همه افراد وجود دارد و هر کسی امکان تغییر و ویرایش این کد ها را دارد.

اصطلاحات تراکنش های ارزهای دیجیتال

تراکنش های رمز ارزها شامل فعالیت های ارسال و دریافت این دارایی ها به صورت مستقیم میان دو کاربر و یا از طریق پلتفرم های واسطه مانند صرافی ها می باشد. در ادامه توضیحات مختصری درباره برخی از مهمترین اصطلاحات تراکنش های ارزهای دیجیتال ارائه شده است.

آدرس (Address)

در فرایند ارسال و دریافت ارز دیجیتال ، یک آدرس اساساً نشان دهنده کیف پول مقصد و یا مبدا می باشد . آدرس  به نوعی شبیه شماره حساب بانکی است. آدرس ها معمولاً شامل یک دنباله طولانی از حروف و اعداد می باشند.

شناسه تراکنش (TxID)

هر یک از تراکنش‌ های ارسال و دریافت ارزهای دیجیتال یک شناسه منحصر به فرد یا رسید تراکنش (TXID) دارد که با تراکنش‌های دیگر متفاوت است. از این شناسه میتوان برای پیگیری و بررسی وضعیت تراکنش در بلاک چین استفاده کرد.

کارمزد تراکنش (Transaction Fees)

یکی دیگر از اصطلاحات ارزهای دیجیتال کارمزد یا هزینه است. برای اینکه تراکنش های ارزهای دیجیتال تایید نهایی شوند کاربران نیاز به پرداخت کارمزد تراکنش ارز دیجیتال دارند که صرف پاداش ماینر ها می شود. هر چه کارمزدی که برای یک تراکنش پرداخت می کنید بیشتر باشد ماینر ها سریع تر آن پردازش و تایید می کنند.  

گس (Gas)

برای کارمزد تراکنش ها در شبکه اتریوم اصطلاح گس اتریوم به کار می رود.

اصطلاحات کیف پول های ارز دیجیتال

برای ذخیره سازی ارزهای رمزپایه با توجه به ماهیت مجازی این دارایی ها، کاربران به یک کیف پول دیجیتال نیاز دارند. کیف پول ها به انواع مختلف سرد یا آفلاین و گرم یا آنلاین تقسیم بندی می شوند. در ادامه به برخی از رایج ترین اصطلاحات و مفاهیم مرتبط در استفاده از والت های دیجیتالی اشاره شده است.

کلید خصوصی (Private Key)

کلید خصوصی اطلاعاتی است که به صورت رشته ای از اعداد و حروف ارائه می شود و یک سرمایه گذار می تواند با استفاده از آن به ارز دیجیتال خود در یک کیف پول دسترسی پیدا کند. 

کلید عمومی (Public Key)

کلید عمومی آدرسی است که در آن یک سرمایه گذار می تواند ارزهای دیجیتالی دریافت کند. این کلید عمومی مانند کلید خصوصی ترکیبی از اعداد و حروف است.

عبارت بازیابی (Recovery Phrase)

عبارت بازیابی یکی از مفاهیم مهم در استفاده از کیف پول های ارز دیجیتال است. زمانی که یک کیف پول ارز دیجیتال ساخته می شود یک عبارت بازیابی که از کلمات تصادفی تشکیل شده است، تولید می شود. کاربران باید این عبارت را در مکانی امن و دور از دسترس دیگران، نگهداری نمایند تا با استفاده از آن بتوانند به کیف پول خود و دارایی های موجود در آن دسترسی پیدا کنند.

ذخیره سازی سرد (Cold Storage)

ذخیره سازی سرد به ذخیره رمز ارز در جایی که آفلاین است و به اینترنت متصل نیست اشاره دارد. این روش امن ترین روش برای ذخیره ارز های دیجیتال است.

اصطلاحات استخراج ارزهای دیجیتال

یکی از روش های پرسود برای کسب درآمد از ارزهای دیجیتال استخراج این دارایی ها است. در این بخش با اصطلاحات رایج در زمینه استحراج ارزهای دیجیتال آشنا می شویم.

ماینینگ (Mining)

تراکنش ها برای تایید شدن و اضافه شدن به زنجیره بلاک چین های اثبات کار نیاز به قدرت محاسباتی دارند. ماینینگ یا استخراج به معنای  استفاده از قدرت محاسباتی برای پردازش معاملات در بلاک چین به منظور کسب پاداش است. پردازش یک معامله یعنی کمک به تأیید معامله و سپس افزودن آن به بلاک چین.

ماینر (Miner)

ماینر یا استخراج کننده به ابزار یا تجهیزات خاصی گفته می شود که با استفاده از توان محاسباتی بالا تراکنش های شبکه ارزهای دیجیتال را تایید می کنند. گاهی به افرادی که از این تجهیزات برای کسب درآمد از ارزهای رمزپایه استفاده می کنند نیز ماینر گفته می شود.

مزرعه استخراج (Mining Farm)

مزرعه استخراج به مکانی گفته می شود که در آن تعداد زیادی از دستگاه های استخراج با توان بالا در حال فعالیت هستند. مزارع استخراج معمولا در خارج از شهر های اصلی ایجاد می شوند و امکانات کاملی دارند.

استخر استخراج (Mining Pool)

در استخر های استخراج ماینرها برای انجام محاسبات ریاضی و افزایش شانس استخراج، تجهیزات  خود را به صورت متمرکز با یکدیگر ادغام می‎‌کنن در حالی که درباره تقسیم پاداش با یکدیگر به توافق رسیده اند.

استخراج ابری (Cloud Mining)

افرادی که به تجهیزات شخصی برای ماینینگ دسترسی ندارند می توانند با پرداخت حق عضویت به برخی از وب سایت ها به صورت ماهیانه در کسب درآمد از استخراجی که سایت ها به جای این افراد انجام می دهند، سود دریافت کنند. اگرچه سود این روش از استخراج مستقیم کمتر است، ولی بسیاری از هزینه های تجهیزات، فضا و انرژی را کاهش می دهد.

پاداش بلاک (Block Reward)

یکی از اصطلاحات رایج در استخراج ارزهای دیجیتال پاداش بلاک است که پس از بسته شدن بلاک و اضافه شدن آن به زنجیر بلاک چین به ماینر اعطا می گردد. 

هاوینگ (Halving)

هاوینگ به فرآیند نصف شدن پاداش استخراج بیت کوین پس از استخراج هر 210000 بلاک، گفته می شود. هاوینگ تقریبا هر 4 سال یک بار اتفاق می افتد و توسط خالق بیت کوین، برای جلوگیری از تورم و کنترل عرضه و تقاضا این ارز دیجیتال برنامه ریزی شده است. 

اصطلاحات بازار ارزهای دیجیتال

بازار معاملات و ترید ارزهای دیجیتال بازاری سود آور و در عین حال ریسکی است. آشنایی با اصطلاحات بازار ارزهای دیجیتال و عبارات و کلماتی که ممکن است توسط فعالان این بازار در شبکه های اجتماعی استفاده شود، نقش مهمی در تحلیل بازار دارد. در ادامه با برخی از مهمترین اصطلاحات بازار ارزهای دیجیتال آشنا شوید.

پامپ و دامپ (Pump and Dump)

نوعی طرح سرمایه گذاری است که در آن یک یا چند فعال بازار با هم کار می کنند تا قیمت یک دارایی را به صورت مصنوعی بالا ببرند تا بتوانند آن را در قیمت بالا و غیر واقعی  بفروشند را پامپ و دامپ می نامند. این شیوه ممکن است به ویژه در مورد ارزهای دیجیتال نوظهور و توکن های جدید فراگیر باشد که تریدر ها در شبکه های اجتماعی با تبلیغات گسترده باعث افزایش قیمت حبابی آنها می شوند.

شیلینگ (Shiling)

یکی از اصطلاحات رایج ارزهای دیجیتال که به عمل تبلیغ یک محصول تحت عنوان تأیید شخصی، در حالی که در واقع انگیزه مالی پشت تبلیغ فرد است، شیلینگ می باشد. فردی که اقدام به شیلینگ میکند ممکن است بابت تبلیغات خود هزینه دریافت کرده باشد و یا هولدر دارایی خاص مورد تبلیغ است.

نهنگ (Whale)

حجم دارایی های در اختیار سرمایه گذاران مختلف در بازار رمز ارزها با یکدیگر متفاوت است. اصطلاح نهنگ ارز دیجیتال برای توصیف سرمایه گذاری استفاده می شود که میزان دارایی قابل توجهی را تحت مالکیت خود دارد و با توانایی انجام معاملات بسیار بزرگ می توانند به طور بالقوه بازار را دستکاری کنند – یا “در اقیانوس موج ایجاد کنند”.

آربیتراژ (Arbitrage)

یکی از اصطلاحات ارزهای دیجیتال که در میان تریدرها و سرمایه گذاران حرفه ای رایج تر است آربیتراژ می باشد. این اصطلاح در بازار ارزهای دیجیتال به معنای استفاده از اختلاف قیمت یک رمز ارز در دو صرافی مختلف است. اگر کوین A در یک صرافی 8950 دلار و در صرافی دیگر 9000 دلار معامله شود، یک معامله گر می تواند ارز دیجیتال را در صرافی اول بخرد و در صرافی دوم آن را با سود ناچیز بفروشد.

بالاترین قیمت تاریخی (ATH)

آشنایی با برخی اصطلاحات ارزهای دیجیتال می تواند برای ردیابی روند قیمت یک دارایی در این بازار مفید باشد. اوج قیمت تاریخی یا “ATH” مخفف “All Time High”  و به معنای بالاترین قیمت در تمام زمان ها است. با توجه به اینکه این دارایی ها بسیار بی ثبات هستند، آگاهی از مقدار دقیق ATH مهم است. یک ارز دیجیتال می تواند قبل از رسیدن به یک بالاترین قیمت تاریخی، به چندین بالاترین قیمت محلی دست پیدا کند.

کمترین قیمت تاریخی (ATL)

قیمت دارایی های رمزپایه از زمان معرفی در معرض نوسانات گسترده ناشی از فشار عرضه و تقاضا در بازار دارد. کمترین قیمت در همه زمان ها یا ATL برای اشاره به کمترین قیمتی که یک دارایی در طول تاریخ آن معامله شده است، به کار می رود. این قیمت معمولا در ابتدای معرفی یک رمز ارز ثبت می شود. با این حال در برخی از موارد افت توجه و علاقه بازار نسبت به یک رمز ارز ممکن است منجر به سقوط آن به ATL شود.

خرس / خرسی (Bear/Bearish)

“خرس ها” در بازار ارزهای دیجیتال معتقدند که ارزش یک دارایی در آینده کاهش می یابد. اگر یک معامله گر فکر کند قیمت یک ارز دیجیتال کاهش می یابد ، احساسات او در مورد دارایی دیجیتال “خرسی” یا نزولی است. در واقع خرس ها همان فروشندگان هستند. بازار خرسی نیز به بازاری اشاره دارد که در آن قیمت دارایی در حال کاهش است و روندی نزولی دارد. 

گاو / گاوی (Bull/Bullish)

اگر یک تریدر یا سرمایه گذار معتقد باشد که ارزش یک دارایی افزایش می یابد ، او یک “گاو” یا سرمایه گذاری صعودی است. وقتی یک سرمایه گذار انتظار خوش بینانه از آینده دارایی را داشته باشد، چارچوب ذهنی او “صعودی” یا “گاوی”  توصیف می شود. بازاری که در آن قیمت دارایی ها در حال افزایش است بازار گاوی نامیده می شود.

فومو (FOMO)

زمانی که سرمایه گذاران بر اساس انتظاراتشان مبنی بر افزایش ارزش یک دارایی خاص ، شروع به خرید کنند اصطلاحا دچار فومو یا “FOMO” شده اند. “FOMO” مخفف عبارت “Fear of missing out” به معنای ترس از دست دادن فرصت است. در صورتی که این دارایی رشد چشمگیری داشته باشد، سایر شرکت کنندگان در بازار می توانند به سرعت به سمت خرید آن سرازیر شوند. گرفتار شدن در FOMO می تواند خطرناک باشد. به طور دقیق تر ، خرید یک دارایی به دلیل اینکه اخیراً از یک روند صعودی قابل توجه برخوردار شده است ، می تواند باعث شود که سرمایه گذار قربانی دستکاری در بازار شود.

فاد (FUD)

ایده ای که در پشت این اصطلاح ارز دیجیتال وجود دارد این است که فعالان بازار ممکن است اطلاعات گمراه کننده یا نادرستی را برای کاهش قیمت یک دارایی منتشر کنند. ترس ، عدم اطمینان و تردید را می توان با استفاده از اصطلاح فاد یا FUD که مخفف عبارت “Fear, Uncertainty and Doubt” است خلاصه کرد.

هودل (HODL)

در بازار رمز ارزها دو نوع سرمایه گذار وجود دارد. سرمایه گذاری که قصد فروش و کسب سود در کوتاه مدت وارد بازار شده است و سرمایه گذاری که قصد دارد دارایی خود را برای مدت طولانی نگهداری کند. سرمایه گذاران ارز رمزنگاری شده اصطلاح هودل را که برخی معتقدند مخفف عبارت “Hold for Dear Life” به معنای “نگه داشتن برای زندگی عزیز” است برای نگهداری ارزهای رمزپایه استفاده می کنند. نام اختصاری هودل در اصل از غلط املایی نوشتن “Hodl” به جای “Hold” در توییتر برگرفته شده است.

موقعیت لانگ / لانگ (long/long position)

گرفتن موقعیت لانگ، به معنای شرط بندی برای افزایش ارزش یک دارایی است. به عنوان مثال اگر یک معامله گر ارز دیجیتالی خریداری کند، در حال شرط بندی بر روی افزایش قیمت آن ارز است. در حالی که خرید ساده ارز دیجیتال یکی از نمونه های موقعیت لانگ است ، روش های دیگری نیز در دسترس است. به عنوان مثال ، معامله گران می توانند از معاملات اختیار و معاملات آتی برای گرفتن پوزیشن لانگ استفاده کنند.

موقعیت شورت / شورت (short/short position)

شورت کردن یا موقعیت شورت یکی از اصطلاحات رایج ارزهای دیجیتال است که به معنای شرط بندی برای سقوط ارزش دارایی است. روش های مختلفی وجود دارد که معامله گران می توانند برای شورت کردن ارزهای دیجیتال استفاده کنند ، از جمله معاملات آتی ، معاملات اختیار و معاملات مارجین. سرمایه گذاران علاقه مند به این روش باید بخاطر داشته باشند که شورت کردن ریسک زیادی را به همراه دارد.

دیوار خرید / دیوار فروش (Buy wall/Sell wall)

یکی از اصطلاحات ارزهای دیجیتال که کاربرد آن در معاملات برنامه ریزی شده و دستکاری بازار رایج تر است اصطلاح دیوار خرید یا فروش است. دیوارهای خرید و فروش در ارزهای رمزپایه قیمت را در یک نقطه خاص حفظ کنند. دیوار فروش افزایش قیمت را متوقف می کند ، و دیوار خرید کاهش قیمت را متوقف می کند.

لوریج (Leverage)

 در بازار رمز ارزها ابزار ها و سبک های معاملاتی متعددی برای کسب سود از سرمایه های جزئی در دسترس است. یکی از این ابزار ها که منجر به افزایش قدرت خرید بر اساس مبلغی که از صرافی قرض گرفته شده است، می شود لوریج یا اهرم نام دارد. اهرم اجازه می دهد تا معامله گر با وجوه موجود خود موقعیت های بزرگتری را ایجاد کند. اما معامله با لوریج در معرض خطر بیشتری برای لیکوئید شدن قرار دارد. 

نقدینگی (Liquidity)

این اصطلاح رایج ارز دیجیتال نقش اساسی در تکمیل معاملات بازار دارد. در دسترس بودن یک دارایی در بازار برای خرید و فروش در هر زمانی را نقدینگی یا لیکوییدیتی می گویند. در یک بازار نقدینه، یک معامله گر می تواند دارایی را به راحتی خریداری کند یا بفروشد بدون اینکه تأثیر قابل توجهی در قیمت دارایی بگذارد.

مارکت کپ (Market Cap)

ارزش واقعی یک دارایی تنها با در نظر گرفتن قیمت خرید و فروش آن در بازار ارزیابی نمی شود. مارکت کپ معیاری برای ارزیابی ارزش کل بازار یک ارز دیجیتال است. مارکت کپ با ضرب عرضه در گردش در قیمت فعلی یک ارز دیجیتال محاسبه می شود. مارکت کپ در مقایسه با قیمت معاملاتی شاخص بهتری برای تعیین ارزش دارایی است.

به سمت ماه / ماه (Moon/To the Moon/Mooning)

مون یا ماه عبارتی است که توسط سرمایه گذاران رمزنگاری برای نشان دادن جهت صعودی قیمت ارزها استفاده می شود. اگر گفته شود سکه ای به ماه می رود (To the moon)، این بدان معناست که قیمت آن افزایش می یابد.

تحلیل تکنیکال (Technical Analysis) 

تحلیل وضعیت یک دارایی در بازار و پیش بینی تغییرات قیمت آن با روش های مختلف صورت میگیرد. تحلیل تکنیکال با در نظر گرفتن آماری در مورد عملکرد قیمت و حجم معاملات برای یافتن فرصت های معاملاتی استفاده می شود. معامله گران برای افزایش احتمال موفقیت در معاملات خود از TA استفاده می کنند.

اندیکاتور (Indicator)

اندیکاتور ها یا شاخص ها از مهمترین ابزار تحلیل تکنیکال هستند که به نمودارهای معاملاتی اضافه می شوند تا بینشی در مورد حرکت های آینده دارایی ایجاد کند.

نوسان (Volatility)

اگر به سرمایه گذاری در رمز ارزها علاقه مند باشید حتما درباره ماهیت بی ثبات و پرنوسان این دارایی ها شنیده اید. اندازه گیری میزان تغییر قیمت یک دارایی در بازار را نوسان می گویند. اگر یک قیمت یک دارایی بسیار ناپایدار باشد، این به معنای نوسان شدید و بی ثباتی قیمت است.